கடைசியில்

இரவு 12 மணி 
இப்படி ஒரு விபரீதம் நடக்கப்போகிறது என்ற எந்த பயமும் இல்லாமல் நாடே நிம்மதியாய் உறங்கிக்கொண்டு இருக்கிறது,
ஒவ்வொருவருக்கும் காலையில் கண்விழிக்கும் போது தான் அந்த விபரீதத்தின் விளைவு தெரியும், அது வேறொன்றும் இல்லை 
மக்களுக்கு பணத்தின் மீதான மோகம் அதிகரித்துவிட்டதால் மக்களை அந்த பைத்தியத்தில் இருந்து விடுவிக்கும் நோக்கத்திற்காக 
இத்தனை வருடங்கள் 
நாம் சேர்த்து வைத்த பணமெல்லாம் இன்று நள்ளிரவு முதல் வெறும் காகிதங்களாகவே கருதப்படும், அவற்றிற்கு எந்த ஒரு மதிப்பும் கிடையாது,
என்று மத்திய அரசு அறிவித்துவிட்டது,
தங்கம் மட்டும் எப்போதும் போல் ஒரு விலைமதிப்புமிக்க உலோகமாக கருதப்படும்!
இந்த அறிவிப்பு தெரியாமல் எல்லா மக்களும் கொறட்டை விட்டு தூங்கிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள்!
வழக்கம் போல் நம் தாய்குலங்கள் எல்லாம் தலையை சொறிந்தபடி காலை ஐந்து மணிக்கு காபிபோட பால்பாக்கெட்டை தேடி வாசலுக்கு வர காம்பௌன்ட் கேட்டில் வெறும் பை மட்டும்தான் தொங்குகிறது பாலை காணோம், பால்காரனுக்கு போனை போட, இனிமே பணம் சம்பாதித்து என்ன பண்ணபோறோம் அதான் பால் போடல,
போய் நியூஸ் பாருங்க என்றதும் tv யை on பண்ண பொதிகை மட்டும் தான் வேலை செய்கிறது,
Private channels எல்லாம் மூடப்பட்டு விட்டன பேப்பர்காரனும் வரவில்லை,
இந்த தகவல் பரபரப்பாக நாடு முழுவதும் பரவியது
உறவினர்களுக்கு தகவல் சொல்ல போனை எடுக்க எந்த போனும் வேலை செய்யவில்லை
bsnl ம் std booth களும் மட்டும் தான் வேலை செய்கின்றன,
இனிமேல் பணத்திற்கு மதிப்பு இல்லையென்றால்
எதைக்கொடுத்து அரிசி பருப்பு போன்ற அத்தியாவசிய பொருட்களை வாங்குவது,?!
மக்கள் எல்லோரும்
super market, மளிகை கடைக்காரனை போய் பார்க்க எதுவும் விக்கிறதுக்கு இல்லம்மா எல்லாத்தையும் எங்க குடும்பத்துக்காக வச்சிகிட்டோம், என்று உணவுப்பொருட்களை
பதுக்கிக்கொண்டார்கள்,
வாங்கி வைத்திருந்த உணவுப்பொருட்கள் எல்லாம் கொஞ்ச நாளில் காலியாக விட நாடுமுழுவதும் உணவுப்பொருட்களை
தேடி ஓட ஆரம்பித்தார்கள்
IT company கள், தொழிற்சாலைகள்,
சினிமா தியேட்டர்கள், போக்குவரத்து நிறுவனங்கள்,
எல்லாம் மூடப்பட்டுவிட்டன
கொஞ்சம் ரயில்களும், அரசு பஸ்களும் மட்டும் இயங்குகின்றன, அரசு ஊழியர்கள் எல்லோருக்கும் மாதம் 25 கிலோ அரிசியும், 10 கிலோ கோதுமையும் சம்பளமாக வழங்கப்பட்டது
பெட்ரோல் பங்க்குகளில் ஒரு கிராம் தங்கத்திற்கு
10 லிட்டர் பெட்ரோல் தரப்பட்டது,
எல்லோரும் சைக்கிள் பயன்படுத்த ஆரம்பித்தார்கள்
ரயில் மற்றும் பஸ்ஸில் பயணம் செய்வோரிடமும்
மின்சாரம் மற்றும் டெலிபோன் பயன்படுத்துவோரிடமும்
மாதக்கட்டணமாக தங்கம் பெறப்பட்டது,
நகரம் முழுவதும் ரிக்சா, குதிரை வண்டி, மாட்டுவண்டி போன்றவை புழக்கத்திற்கு வந்தது,
நாடே போர்க்களம்போல் அல்லோலப் பட்டுக்கொண்டு இருக்க விவசாயிகள் மட்டும் எந்தவித பதட்டமோ சலனமோ இன்றி எப்போதும் போல் கோழி கூவியதும் கலப்பையுடன் உழவுக்கு சென்றுகொண்டு இருந்தார்கள்!
வாரச்சந்தைகளில் விவசாயிகளிடம்
அரிசி பருப்பு வாங்க
நகைக்கடை அதிபர்களும் பெரிய செல்வந்தர்களும் அடகுக்கடை சேட்டுகளும் தங்கத்தோடு வரிசையில் நின்றார்கள்,
உணவுப்பொருட்களுக்காக பங்களா கார் போன்றவை எல்லாம் விவசாயிகளிடம் விற்கப்பட்டது,
வேலைதேடி எல்லோரும் கிராமங்களுக்கு செல்ல மூன்றுவேளை உணவுடன் மாதந்தோறும் குடும்பத்திற்கு தேவையான உணவுப்பொருட்கள் சம்பளமாக வழங்கப்பட்டது
ஒட்டுமொத்த தனியார் கல்விநிறுவனங்கள் எல்லாம் மூடப்பட்டு அரசு பள்ளிகளும் கல்லூரிகளும் மட்டுமே இயங்கின,
Bank கள் எல்லாம் ஆடுமாடுகள் கட்ட பயன்படுத்தப்பட்டன, வெளிநாடுகளில் இருந்து பெட்ரோல் வாங்க மட்டுமே தங்கம் பயன்படுத்தப்பட்டது அரசுக்கு தங்கம் பற்றாக்குறையாகும் போதெல்லாம் விவசாயிகளிடம் கடனாக பெற்றார்கள், விவசாய குடும்பத்தை சேர்ந்த பெண்கள் எல்லாம் கிலோ கணக்கில் நகை அணிய ஆரம்பித்தார்கள், கார், பங்களா, சுற்றுலா, என ஆடம்பர வாழ்க்கை வாழ ஆரம்பித்தார்கள், நாட்டு மக்கள் ஒவ்வொருவருக்கும்
அரை ஏக்கர் விவசாய நிலம் வாங்குவதே வாழ்நாள் லட்சியமாக மாறிப்போனது
வாகனங்களால் ஏற்படுத்தப்பட்டு
காற்றை அசுத்தப்படுத்திய புகைமண்டலம் நாளாக நாளாக குறைய
உலக வெப்பமயமாதல் குறைந்து
பருவமழை தவறாமல் பெய்யத்துவங்கியது
வறண்டபூமியெல்லாம் தவறாது மழை பெய்ததினால் விவசாய நிலங்களாக மாறின,
ஒவ்வொரு குடும்பத்திற்கும் தேவையான உணவுப்பொருட்கள் போதுமான அளவு கிடைத்ததால் மீதி இருந்த உணவுப்பொருட்கள் வெளிநாட்டுக்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டு போதுமான மருத்துவ வசதிகள் ஏற்படுத்தப்பட்டன!
பணத்தின் மீதான மோகம் காணாமல் போனதாலும்,
tv, mobile, internet, போன்றவைகளை இழந்ததாலும்
உறவுகளின் வலிமை புரியத்தொடங்கியது
அப்பா, அம்மா, அண்ணன், தம்பி, என ஒவ்வொருவரின் முக்கியத்துவமும் தெரிய ஆரம்பித்தது,
பக்கத்து வீட்டின் சுக துக்கங்கள் நம்மையும் பாதிக்க தொடங்கியது,
பணம் எனும் மாயவலையில் சிக்கியிருந்த நாமெல்லாம் இயந்திரங்கள் இல்லை,
மனிதர்கள் எனும் உணர்வுகள் நிறைந்த உன்னதப்பிறவிகள் என்பது புரிய ஆரம்பித்தது,
எல்லாம் இருந்தும்
எந்தவித பொழுதுபோக்கும் இல்லாமல் இருந்த
மக்களை மகிழ்விப்பதற்காக
ரஜினி, கமல்,
அஜித், விஜய் எல்லாம் கிராமங்கள் தோறும் நாடகம் நடத்தி அரிசி பருப்பு வாங்கிச்சென்றார்கள் திருவிழா காலங்களில் த்ரிஷா நயன்தாராவின் கரகாட்டத்திற்கு மிகுந்த வரவேற்பு கிடைத்தது
ஆனாலும் அவர்களால் நமிதாவிடமும் அனுஷ்காவிடமும் போட்டிபோட முடியவில்லை
என்பது வருந்தத்தக்க செய்தி!
காரணம் தேடி விசாரித்ததில் பல திடுக்கிடும் தகவல்கள் தெரியவந்துள்ளது
அவற்றை வெளியிட எப்போதும் போல் சென்ஸார் போர்டு அனுமதி மறுத்துவிட்டது!
அதனால்,
தயவு செய்து கரகாட்டத்தையும்
குறட்டையையும் நிறுத்திவிட்டு
கொஞ்சம் கண்விழித்து பாருங்கள் இது கனவுதான்!
ஆனால் எல்லா கனவுகளும் சந்தோஷத்தை மட்டுமே தருவதில்லை
சில கனவுகள்
நம் தூக்கத்தையே கலைக்கும் சக்திகொண்டவை
இந்த கனவும் அப்படித்தான
கல்லுக்குள் ஒளிந்திருக்கும் கடவுள் போல்தான்
காசும் காகிதத்திற்குள் ஒளிந்திருக்கிறது,
கடவுளை கல்லென்று வாதிக்கும் மேதாவிகள் கூட, காசை காகிதம் என்று ஒப்புக்கொள்ளவதில்லை காரணம் பணம் என்பது எந்த மனதையும் மண்ணாக்கும் மாயப்பேய்!
பணம் நம்மிடம் அடிமைப்பட்டு இருக்கவேண்டுமே ஒழிய
பணத்திற்கு நாம் அடிமையாகக்கூடாது

Thanks - Ashokkumar

The Hinduism and Forgotten history

There is an ideology belief in Hinduism, i.e., the one who has forgotten his past will not succeed and he will lose everything in time. That sad thing about our Hinduism had happened already. We have forgotten our Virtue, Karma and Dharma. We have forgotten our Vedas, Upanishads, Puranas and the morality they taught us.

As I believe strongly that Hinduism is the superior of all religions and Hindu mythology is the oldest one among those. The religion’s such as Christianity and Islam has its original ancestors from Hinduism.  The ‘silence years  ‘ or ‘Unknown years ’ of Jesus Christ as stated in the ‘New testament’  doesn’t have any information about his 18 years of life. (I.e. From his age of 12 – 30 ).

As per the theories by Louis Jacolliot -1869,  Nicolas Notovich – 1887 , Levi H. Dowling – 1908, they stated that Jesus were in India before the ‘crucifixion’ and was inspired by the Hindu ideology. The Islam differs not more than Hinduism, the following days and moral clearly explains how it was inspired by the great old Hinduism.

The debate never ends whether the above stated religions are inspired or originated from Hinduism. The fact is that people don’t want to lose their faith on their religion and they won’t support this idea of analyzing which is origin of their religion. Anyway, let’s stop analysing this here and we are here only to witness the great in Hinduism and its values.

The Hindu mythology is driven by the Vedas, Upanishads, Puranas and the morality they taught. The Ramayana and Mahabharata along with Srimad Bhagavad-Gita are the famous among them. I believe that our ancestors had all the technology we have now and the one that we didn’t even think beyond. I am trying to list down the technology that our ancestors had, this is purely my idea and perception as I came through many of our archaeological studies and articles.

Cloning: I believe that our people were aware of this technology before yugas.  For example, we will take the sayings of our Lord Krishna. He told that, ‘Whenever and wherever there is a problem and if something is threatening the mankind and its morality, I will be there’ ( Note Whenever ). Also he told that “I will be born here at so and so place “. The same person born in different places with same abilities and ideas. From this I conclude that this is none other than cloning.

The Srimad-Bhagavatam (4.14.43) relates, “After making a decision, the saintly persons and sages churned the thighs of dead body of King Vena with great force and according to a specific method. As a result of this churning, a dwarf-like person was born from King Vena’s body”. Here a viable human being was produced from a dead body that had been preserved from decay by a special process. Here again the soul entered its next body without the aid of seminal fertilization. The process seems similar to cloning or the production of a complete individual from a single somatic cell of the parent organism.

Test Tube Babies: We will consider the first case as the history of Gandhari, who gave birth to one hundred sons. Srila Prabhupada, describing how these sons were born, comments on a verse in the Bhagavatam’s First Canto (1.13.4): “[At first] she [Gandhari] gave birth to a lump of flesh only, but since she was a devotee of Vyasadeva, by the instruction of Vyasadeva the lump was divided into a hundred parts, and each part gradually developed to become a male child”. This is like growing many trees by planting branches taken from one tree. It goes without saying that the souls of the one hundred sons have to enter the one hundred pieces of flesh at some point. You should also note that since the one hundred embryos developed outside the womb, the Mahabharata (from which Srila Prabhupada draws the information about Gandhari) deserves priority for giving the earliest known report of test-tube babies.

Life Saving Medicine: This is one of my favourites. Everyone who knows Ramayana also knows the Herbal medicine that saved Laxman’s life. That herbal medicine not only saved his life, it is said that it brought back the life of Laxman. When Indrajit shot Laxman and kills with the Bhramastra , Rama and his forces hit with emotions.  Hanuman, after informed by Jambavan about the Sanjeevani Buti, went to Himalayas in search of the same. As he couldn’t narrow down the exact herb, he lifted the ‘Gandhamaadana Or DRONAGIRI PARVAT’,where the Herb is one among others. It saved Laxman as well as other wounded monkeys is a history. What I can conclude from the above is that we had known such powerful medicines / cure.

Time Travel: Here goes my another favourite ‘The Time travelling’. There are so many concepts about time travelling. There are lot of stories and movies on ‘Time machine’.’Time Machine’ is a device that can be used for time travel. Where everything is just being a story, our mythology holds strong stand that our ancestors did the time travel.  It also explains that the time traveller can face a change in time line where he lived or change in the time itself where he couldn’t recover. ‘In ancient Hindu mythology, the Mahabharatha, written around 700 B.C. mentions the story of the King Revaita, who travels to a different world to meet the creator Brahma. The King is shocked to learn that many ages have passed when he returns to Earth’. Though there are many time travelling paradox exist, this one is pretty clear about time travel without any such paradox.

Planets and Stars identification : No wonders who have identified the planets and the stars first. In Indian mythology, planets and Sun ( star ) has been noted as in the form of gods.(Ex. Sun – Suryan , Saturn – Sani(kali) , Mercury – Bhuthan etc ). Also there were several stars and their locations were noted ( Ex. Revathi,Poosam,Rohini etc ) .Indian astrology is based on this. They predict the future based on the birth time and the planet , star locaton. They also give the brief description about the influence of the planet and stars on humans. I believe the wavelength of such elements really influence us. In short – Yes, our ancestors knows that all the stars and planets are beyond, they even predicted the future. 

Weapons : The weapons stated in idhikasha (Puranas ) describes the power that almost simulates the current missile system powers. Each and every description of the unique weapons used by the Mythological Heroes are of powerful and specific in nature. This is just my idea that they would have had this technology earlier.

Air Bourne vehicles: The idea of flying vehicles ( Vimana – In Tamil / Airplane – English ) came in the late 18th Century. But as per the Puranas, our ancestors have used this in their life time. The predecessors of the flying Vimanas of Sanskrit epics are the flying chariots which were employed by various gods in the Vedas. For e.g., the Sun (see Sun chariot) and Indra and several other Vedic deities are transported by flying wheeled chariots. 

The Rigveda does not mention Vimanas, but verses RV 1.164.47-48 have been taken as evidence for the idea of "mechanical birds"

In Swami Dayananda Saraswati's "translation", :

"jumping into space speedily with a craft using fire and water ... containing twelve stamghas (pillars), one wheel, three machines, 300 pivots, and 60 instruments." 

In Ramayana it’s said that Ravana kidnaped sita using a flying vehicle. My Conclusion , Flying machine / Vimana is not new to us.

Science:  As we know, above all are just samples. We have extracted only a few through our Puranas. We have strong evidences even after that. The ‘Tholkapiyam’  which is written in the early 8000 B.C.E, states that the sand color of the moon is black, where we have taken a lot of pain and put rovers in it to prove the same. Isn’t it something for us? How much we have missed? I don’t know how to put this strongly. As I know we had everything even if someone took our things away from us or we lost those ourselves. And we are just no more than dumb.

Ref : http://www.bibliotecapleyades.net/vimanas/esp_vimanas_11a.htm

http://veda.wikidot.com/hinduism 

And I am planning to write on the below in brief … May be a New post. 

·             Mythology

·             Parallel universe. 

The Train Travelers Guide To The Country....

If you haven't traveled in Sleeper Class, you haven't seen India!

I hate buses. I would rather spread a Times of India near the toilet and sit on it in a sleeper class compartment all night without reservation than travel overnight in a Volvo bus where they give complementary mineral water. I am like that!

Airplanes are buses that fly which makes the experience a lot worse. The whole excitement of embarking on a new journey usually dies a premature death on the way to the airport latest by Security Check.

Trains on the other hand are wonderful. The ride is consistently smooth. We can roam around or lie down comfortably or stand by the door. We get to see the beautiful country side, meet interesting fellow passengers or just sit by the window and read a book, share food and life stories with interesting strangers and a lot more! Okay, that was the best case scenario in a train journey. But, let’s face it. Not all train journeys are that magical. Here is how an average train journey is…

The Five Minutes of Hope

All Indian males aged 17 – 29 almost religiously practice this ritual. Five Minutes of Hope symbolizes one of the ultimate Indian fantasies – (No, not Savita Bhabi) Falling in love with a hot girl you meet in the train! It has happened in a couple of movies but other than that, no one has ever seen that happen.

The ritual starts exactly five minutes before boarding the train when the Indian Male realizes that the probability of meeting a hot girl in the train and falling in love with her is non-zero. This non-zero probability, even if it is one in 10 billion, excites the Indian Male.

He floats in a dream sequence imagining how he could do the whole “How I met your mother” thing with his children. The ritual ends when the Indian Male looks at the reservation chart pasted near the entrance only to find some old people and other Indian Males like him in the vicinity of his seat.

Reservation

I am sure you must have noticed while you were traveling overnight in sleeper class that people around you have dinner as soon as it gets dark and by 7:30 in the evening the middle berths would be up, the lights would be off and most of your fellow passengers would be pre-snoring. (Proving that if you take the TV out of the equation, we’re all still cavemen)

One time, it was only 7 PM and a fellow traveler, M54 wanted the middle berth up! Mildly peeved at the prospect of having the middle berth hanging on my head all evening, I once asked him how he managed to sleep so much and so early.

He replied, “Look son, when I bought a sleeper class ticket, I reserved the whole berth. I want to utilize it fully”.

I tried to explain that his reservation has been fully “utilized” the moment the Oriya chap sitting in his seat graciously made place for him as soon as he entered the compartment with a reserved ticket!

“I don’t want to waste my reservation”, he sternly replied.

It is very hard to argue against the Indian Paisa Vasool logic. The gentleman was hell bent on treating reservation like real estate that needs to be fenced and protected.India must be the only country where reservation can be “wasted”. By 7:40PM, everyone in the compartment was ready to sleep! May be that is the reason why the compartment is aptly named “Sleeper Class”.

The Kindly Adjust Family

The Kindly-Adjust family consists of the father M33, mother F29, two kids – M6, F3 and grandma F61. And the whole family put together has one confirmed berth! But they’re a family and this is India where family comes first. Social protocol dictates that you renounce your berth rights, go stand near the door and“kindly-adjust”!

M33 rushed in carrying a lot of luggage and ordered everyone to move their legs keenly scanning for space to put the luggage. He pulled out a huge suitcase from underneath the berth and asked, “Whose is this?”

“Mine!” I replied.

M33 gave me a brief condescending stink eye for using up almost half of the space under the seat. Yes, a how-can-someone-bring-so-much-luggage stink eye coming from a person who brought 12 pieces of luggage, 4 extra people and a huge bag of grain that is too big to fit under any seat!

F29 being the good Indian wife she is, obediently stood behind her husband carrying little F3 in her arms, occasionally criticizing M33’s sub-optimal utilization of limited luggage storage space. F61 agreed with F29’s opinion from which I inferred that F61 is F29’s mother and not mother-in-law as I previously assumed.

Meanwhile M6 being charming little fellow he is, has already started plotting an Occupy Window Seatcampaign. The window seat – after all is his legitimate right by virtue of being small and only six. With such nefarious designs in his little mind, he approached me with his most innocent face and asked in his most innocent tone what book I was reading trying to strike a conversation.

Five minutes later he was sitting on my lap looking out of the window and waving to strangers. Who knows, he has probably set his eyes upon his next conquest already – the chocolate bar in my bag!

The rest of the family sat on the opposite berth while other co-passengers did the needful and “kindly adjusted”.

The Train Traveling Wife

Right opposite to my lower berth sat F27, a young mother traveling with her baby probably going back to her husband after a brief stay at her parents’. Traveling alone with the baby, the parents and the husband are naturally concerned about F27. The end result of this concern is an incoming phone call every 10 minutes from the husband who asks her which station has passed by and if the baby is still asleep.

I can’t say much about the stations but the baby would’ve been fast asleep (instead of going “wuah wuah *sniff* *sniff* wuah wuah” on an infinite loop) had the father refrained from obsessively calling to enquire about her well being or had the mother possessed enough common sense to put her mobile in silent mode. (Parenting Tip: Even babies hate listening to the same ring tone every ten minutes!)

Motherhood being such a demanding task probably left F27 too tired. She too, like the rest of the sleeper class people of the country, fell asleep by 7:30PM probably dreaming about her doting husband who would come to receive them next morning without brushing his teeth wearing a sleepy face, an unkempt beard, an old T-shirt and unwashed shorts swinging his bike/car keys impatiently with his index finger eager to carry luggage while nursing that hangover from his brief stint at bachelorhood after such a long time.

The Lonely Techie

M26 is found in the trains only on Friday nights and Sunday nights. All his journeys are short weekend trips to his hometown from Bangalore/Hyderabad where he is a software dude. No one knows when M26 got into the train. No one knows much about M26 because he rarely interacts with his fellow travelers.

But what we know is that as soon as he enters the train, he tiptoes his way onto his upper berth (the preferred berth of choice) with his laptop bag (which also contains weekend clothes stuffed into it) and sits there alone.

The moment the train leaves the station, M26 begins to feel bored and restless with the dull pace of life. M26 is a very private person with his own private Internet connection. He opens his laptop, connects to his office VPN and checks email once again. After the usual status updates on Facebook and Twitter, he moves on to checking out the girls from various matrimonial sites his father has shortlisted for him. This activity bores him too. After all this is what he has done in the office all day!

M26 is restless again. This time he takes out his earphones and continues to the watch that latest (pirated camera-print) movie he has left midway last night. This goes on for about an hour after which his laptop’s battery gives up. He curses the laptop, eats the pantry car made egg biryani and starts forwarding goodnight SMSesbefore falling asleep.

If it is a day journey, he gets down with his DSLR camera with extra large lens and heads to the door. He carefully chooses his spot and begins to click the cows, the trees, the fields and occasionally, some poor people who live in the slums along the tracks in black and white mode!

M26 doesn’t get the results he desired because the moment usually passes by the time he finds the button to set the f-number. After pondering for a while, he declares that sunlight is not appropriate for photography and retires to his upper berth and begins to take a few pictures of his own fingers in macro mode. Satisfied with the results this time, he packs his camera back carefully waiting to get back home and upload them on Facebook so that his friends can “Like” it.

M26 is one of the few people to have mastered the art of traveling in sleeper class without making eye contact with anyone!

The Sound of Music

Note: For best results, imagine David Attenborough reading this out for you.

Out there on the side-lower berth is The Dude. The Dude is no ordinary dude. He is the remarkable DesiDude. Unique to the heartland of this country, DesiDude usually spends most his travel time (literally) hanging out (at the door) with fellow DesiDudes feeling the fresh air, enjoying the scenery and occasionally passing comments on girls who use the toilet.

But this particular DesiDude was traveling alone.He realizes that there is little he could do at the door without his mates. Luckily DesiDude has his very desi-looking Chinese mobile phone with questionable battery life and extra loud speakers. And so the DesiDude volunteers to be the TJ (T for Train) for the evening.

Life as the TJ doesn’t come easy this time of the day. DediDude now faces the daunting task of livening up the evening for his fellow sleeper class citizens. DesiDude is fully aware of the calculated risk he has taken. One wrong song and he’ll have to face the deadly stares of his irritated co-passengers – a mistake that could cost him his (cell phone’s battery) life.

DesiDude starts off slow and careful belting out sad “melodies” from the eighties and early nineties sung by an exceptionally high pitched female voice and/or S Janaki. The cheap speakers resonate in the melody producing a dull buzz in the background which sort of makes it up for the complete lack of bass. As he gains confidence with each song, DesiDude carefully moves the playlist into his favorite genre – the latest Tamil Kuthu pattu!

Source:  http://www.the-nri.com/index.php/2011/11/indian-train-travel-guide-sleeper-class/

நீங்காத உன் நினைவுகள்

உன் ஞாபகங்களை தொலைக்க நான் வேலையில் என்னை தொலைத்தேனடி

புதியவர்கள் அறிமுகம் எனக்கு புது வாழ்க்கையை கொடுக்க வில்லையடி

புதியவர்கள் பழையவர்கள் ஆவது புதிதில்லையடி

ஆனால் நீ மட்டும் எனக்கு அப்படியே நிறைந்து இருப்பது தான் எனக்கு என்றும் புரியாத புதிரடி.

உன் ஞாபகங்களை தொலைக்க வேலையில் தொலைந்த நான்

என் வேளைதொலைந்ததும் உன் ஞாபகத்தில் தொலைகின்றேனே

இது கொடுமையடி

வாய் விட்டு அழ முடியவில்லை சின்ன குழந்தை போல

அன்னை மடியில் சாய்ந்து அழ அன்னையும் இல்லை அருகில்

கோவில் சென்று குறை பாட

அந்த ஒரு கோவிலும் இல்லை இவ்வூரில்

இது கொடுமையடி

அந்நிய நாட்டில் உள்ள ஆடவனுக்கு இது போன்ற நினைவுகள்

இது இன்னும் கொடுமையடி

மறக்க முயன்றும் மறவாத உன் ஞாபகங்கள்

என்னை இன்னும் கொல்லுதடி

குழந்தையாய் உன் முகம் பழிபோட என் மனம் தயங்குதடி

தறிகெட்டு அலையும் என் மனம் என்றுதான் ஓயுமடி

இது என் உயிர் ஓயும் வரை தொடருமடி

என்றும் உனக்கு புரியாத கவிதை என் தாய்மொழியில்

இது இன்னும் கொடுமையடி

நீ இல்லாத உன் நினைவுகள் மட்டும் எனக்கு

என்றும் நரகவேதனையடி

இது இன்னும் கொடுமையடி

போதும் இந்த கொடுமை என்று இப்பொழுது தோணுதடி

போதும் வாழ்ந்தது இந்த வாழ்கை என்ற என்னம் என்றும் தோணுதடி

இது நரகவேதனையடி

நான் விஜய் ரசிகன்

நான் விஜய் ரசிகன்!!!

என்ன சொல்றதுனே தெரியலைங்க..கொஞ்ச நாளாவே மனசு சரி இல்லை.. ரொம்ப நாளாச்சு வீட்ல இருக்கற அப்பா அம்மா தங்கச்சி எல்லாம் பார்த்து.. இங்கேயும் பெருசா வேலை ஒன்னும் இண்டரஸ்டிங் ஆ இல்லை.

கடலை போடவும் ஆள் இல்லை. சேர்ந்து கூத்தடிக்க பழைய நண்பர்கள் பட்டாளமும் இல்லை. shave பண்ணி மாசம் ஆகுது. ரூம்லயும் நிம்மதியா இருக்க முடியலை. அமைதியா ரூம்ல இருந்தாலும் ரூம்ல இருக்கற பெருசுங்க " zeenat aman " நடிச்ச நல்ல midnight masala songs போட்டுட்டு பாரு பாரு torture பன்னுதுக. யோவ்..கல்யாண வயசு ஆய்டுச்சு..இன்னும் கல்யாணம் ஆகல,இதுல நீங்க வேற ஏன்யா கடுபெத்தரீங்கான எங்க கேட்கறாங்க. ரொம்ப பேசினா சரி கல்யாணம் பண்ணிக்கோ நு தொந்தரவு பண்ணவேண்டீயது. அவன் அவனுக்கு இருக்கற நெருக்கடி அவனவனுக்கு தானே தெரியும்.

ஆக மொத்தம் வாழ்கையே வெறுத்து போன மாதிரி இங்க சுத்திகிட்டு இருக்கேன். இதை எல்லாம் பார்த்த நண்பன் ஒருத்தன் 'என்ன விஷயம் மச்சி.ஏன் இப்படி பிச்ச காரன் மாதிரி,வாழ்கையே வெறுத்து போன தேவதாஸ் மாதிரி சுத்திட்டு இருக்கேனு கேட்டான்' .என் நிலைமையை சொன்னேன்,ரொம்ப boreஆ இருக்கு மாமே. எதுவுமே பிடிக்கல,எதுலையுமே interest இல்லன்னு சொன்னேன். அதுக்கு நண்பன் உடனே அட்வைஸ் பண்ண ஆரம்பிச்சுட்டான். (அதான் ஓசி la நிறைய கிடைக்குமே!)

'ப்ரீ ஆ விடு மச்சி. பண்றதையே அதே routine ல பண்ணிட்டு இருந்தா இப்படி தான்டா. பேசாம உன்னோட அன்றாட நடவடிக்கைகளை மாத்தி பார். நேரம் வரைக்கும் தூங்கு. லேட்டா எழுந்துரு. workout எல்லாம் கொஞ்ச நாளைக்கு Hold பண்ணு. நல்லா சாப்டு. புது பாட்டெல்லாம் கேளு. பழைய படம் உனக்கு பிடிச்சது இருந்தா டவுன்லோட் பண்ணு. உனக்கு கம்போர்ட் எதேல்லம்னு பார்த்து அத செய். Happy இருக்க பார்னு சொன்னான்.

அவன் சொல்றது கூட நியாமா படுது எனக்கு. சரி எல்லாத்தையும் மாத்திதான் பார்ப்போமே. ஒரு change வந்தா நல்லது தானே? (அதானே..வேலை செய்யாம தூங்குனு அட்வைஸ் பண்ணா பின்ன சொகமா இருக்காதா என்ன? ). சரி எல்லாத்தையும் மாத்தித்தான் பார்ப்போமே. இதுமட்டும் இல்லாம மத்த எதாவது கூட ட்ரை பன்னுவேமொனு வெறித்தனமா யோசிச்சப்போ வந்த ஞானோதையம் தான் என்ன " விஜய் " ரசிகன் ஆக்கிடுச்சு.

என்னடா இவன் இப்படி சொல்றானே நு நீங்க யோசிக்கறது புரியுது. ஒரு உவமை ஒன்னு சொல்றேன் கேளுங்க. எல்லோருக்கும் நம்ம "SamAnderson " பத்தி தெரியும்னு நினைக்கிறன்( சொல்லி தெரியவேண்டிய'Figure' ஆ அவர்? .தெரியாதவங்க இந்த லிங்க் சொடுக்குங்க. 'http://en.wikipedia.org/wiki/Yaaruku_யாரோ'. யாருக்கு யாரோ படம் மூலமா இந்த உலகத்துக்கு தமிழ் cinema கொடுத்த முத்து அவர். சரி விஷயத்துக்கு வருவோம். நம்ம "SamAnderson " பத்தி நம்ம நண்பர் ஒருத்தர் ( அவரோட தீவிர விசிறி) தன்னுடைய சமுதாய வலயத்தில் (Social networking - Orkut )விசிறி மன்ற தலையங்கத்தில் சொன்னது .

" நான் வாழ பிடிக்காமல் தற்கொலை பண்ணிகொள்ளலாம் நு இருந்த பொது என்னோட நலவிரும்பி சொன்னதின் பலன் தங்களுடைய படம் "யாருக்கு யாரோ " பார்த்தேன். அப்போ தான் நான் முடிவு பண்ணேன். "ஒ.. நீ எல்லாம் உசுரோட இருக்கும் போது என்ன மைத்துக்கு நான் சாகனும்".

பார்த்தீங்கள்ள.. நம்ம ஆள் sam எவ்ளோ பெரிய inspirational ! so இவ்ளோ பெரிய விஷயங்கள் இருக்கறப்போ நான் இளைய தளபதி விசிறி ஆகறது சாதாரணம் தானே? இதெல்லாம் விட நான் இளைய தளபதி விசிறியாக மாறதுக்கு ஒரு " தீப்பொறியா "இருந்தது நம்ம 'வேலுஊஊஊஊஊஊ வேலாயுதம்'தாங்க. அதுவும் படம் ரிலீஸ் ஆனதும் நம்ம மதன் சார் movie talkies விமர்சனம் இன்னொரு மைல் கல் inspirational !.

இளைய தளபதியோட 'வேலுஊஊஊஊஊஊ வேலாயுதம்'பார்ததுகப்புறம் தான் தோணிச்சு ,இளைய தளபதியோட படம் எதாவது பார்கலனாலும் சரி, எதாவது ஒரு படத்த பார்த்த போதும். மத்ததுக்கும் இதுக்கும் கதாநாயகி அப்புறம் படத்தோட பேர் மட்டும் வித்யாசபடும். (யாருக்கு தெரியும்,அடுத்த வாட்டி விதியாசம அதையும் copy அடிக்கலாம். )

இது மாதிரி தன்னோட விசிறிகள சந்தோஷ படுத்தவே தன்ன அற்பனிதுக்கொண்ட தியாகிய மரியாதை செயனும்ல?

ஆகவே .. இனிமே நான் இளைய தளபதியின் தீவிர விசிறி.. நான் இருக்கும் போது அவர யாரவது ஓட்டினீங்க .. ஆமா சொல்லிபுட்டேன்